Ułatwienia dla przedsiębiorców – 9 sierpnia 2019 r. Prezydent podpisał ustawę z 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Większość nowych rozwiązań wejdzie w życie 1 stycznia 2020 r. By ułatwić dochodzenie należności, konieczna była zmiana kilku ustaw.

Aktualnie zła sytuacja w przedmiocie zatorów płatniczych w największym stopniu dotyka najmniejszych przedsiębiorców, gdzie problem nie leży w braku środków po stronie dużych podmiotów nabywających towary i usługi, ile braku chęci do płacenia w terminie, mając na uwadze brak rzeczywistych narzędzi po stronie drobnego przedsiębiorcy, by domagać się zapłaty w ustalonym terminie.

Zgodnie z nowymi rozwiązaniami uporczywych dłużników będą czekać surowsze sankcje.

W wyniku zmiany przepisów przedsiębiorcy będą mogli szybciej uzyskać zabezpieczenie wierzytelności, otrzymać wyższe odsetki za opóźnienia oraz wyższą rekompensatę za opóźnienia, istotne znaczenie ma mieć ulga na złe długi, a także możliwość uznania za czyn nieuczciwej konkurencji nieuzasadnionego wydłużania terminów zapłaty za dostarczane towary lub wykonane usługi.

1. Możliwość szybszego uzyskania zabezpieczenia

W k.p.c. pojawi się nowy przepis w art. 7301 par. 21 k.p.c. Zgodnie z nim interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia uważa się za uprawdopodobniony, gdy żądającym zabezpieczenia jest powód dochodzący należności zapłaty z tytułu transakcji handlowej w rozumieniu ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, w przypadku gdy wartość tej transakcji nie przekracza 75 tys. zł, a dochodzona należność nie została uregulowana i od dnia upływu terminu jej płatności upłynęły co najmniej trzy miesiące.

Dla usprawnienia postepowania przy sprawach zatorowych postanowienie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia będzie mógł wydać nie tylko sędzia, lecz także referendarz sądowy.

2. Ulga na złe długi

W oparciu o funkcjonujący w podatku VAT mechanizm, zostaną wprowadzone przepisy mające na celu rozpoznawanie skutków w podatkach PIT i CIT, tzw. złych długów.

W związku z tym wierzyciel, który nie otrzyma zapłaty w ciągu 90 dni od upływu terminu określonego w umowie lub na fakturze, będzie mógł pomniejszyć podstawę opodatkowania o kwotę wierzytelności. Dłużnik będzie miał obowiązek podniesienia podstawy opodatkowania o kwotę, której nie zapłacił.

3. Nowy czyn nieuczciwej konkurencji

Po wejściu w życie ustawy (ułatwienia dla przedsiębiorców) czynami nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1010) będą w szczególności:

‒ wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa,

‒ fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług,

‒ wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług,

‒ naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa,

‒ nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy,

‒ naśladownictwo produktów,

‒ pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie,

‒ utrudnianie dostępu do rynku,

‒ przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną,

‒ nieuczciwa lub zakazana reklama,

‒ organizowanie systemu sprzedaży lawinowej, prowadzenie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym,

‒ nieuzasadnione wydłużanie terminów zapłaty za dostarczane towary lub wykonane usługi.

polegające w szczególności na:

1. naruszeniu przepisów ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych;

2. rażącym odstępstwie od dobrych praktyk handlowych, które narusza zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności;

3. niedostosowaniu do harmonogramu dostawy towarów lub harmonogramu wykonania usługi;

4. nieuwzględnieniu właściwości towaru lub usługi, które są przedmiotem umowy.

4. Wyższe odsetki

Najbardziej istotna zmiana polegać ma na podniesieniu odsetek za opóźnienia w transakcjach handlowych o dwa punkty procentowe ‒ z obecnych 9,5 proc. w skali roku do 11,5 proc. tj. aby koszt zadłużania u kontrahentów przewyższał koszt kredytu operacyjnego, co czyniłoby nieopłacalnym niespłacanie długów.

Powyższe nie dotyczy podmiotów leczniczych z uwagi na trudną sytuację tych placówek.

5. 30 dni na zapłatę od państwa

Ustawa antyzatorowa przewiduje, że podmioty publiczne będą musiały płacić w ciągu 30 dni od dnia doręczenia faktury lub rachunku potwierdzającego dostawę towaru lub wykonanie usługi. Ustawodawca uznał, iż podmioty publiczne korzystają ze środków budżetowych będących bardziej przewidywalnymi, bezpiecznymi i trwałymi źródłami dochodów niż podmioty prywatne, a warunki dostępu do finansowania niejednokrotnie są o wiele atrakcyjniejsze niż w przypadku przedsiębiorców. Przedsiębiorcy zawierający umowy z podmiotami publicznymi powinni mieć zatem zagwarantowaną pewną i szybką płatność za dostarczane towary lub świadczone usługi.

6. 60 dni na zapłatę przez dużych przedsiębiorców

Ustawodawca uznał, że zasada swobody umów nie może być bezwzględna i państwo musi chronić słabsze jednostki, które są wykorzystywane przez większych i silniejszych. W związku z powyższym ustawa antyzatorowa przewiduje, że maksymalny termin na zapłatę w transakcjach, w których wierzycielem jest mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo, a dłużnikiem duża firma (przedsiębiorca niebędący mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą ani średnim przedsiębiorcą), wynosić będzie 60 dni. Mają to być znaczne ułatwienia dla przedsiębiorców.

Co istotne dłużnik będący dużym przedsiębiorcą nie będzie mógł powoływać się przeciwko wierzycielowi będącemu mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą na jego oświadczenie, że nie jest mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą, chyba że mimo dołożenia należytej staranności nie wiedział o nieprawdziwości tego oświadczenia.

Dłużnik, będący dużym przedsiębiorcą, nie będzie mógł powoływać się na okoliczność, że jego kontrahent będący mikroprzedsiębiorcą, małym przedsiębiorcą albo średnim przedsiębiorcą zgodził się na wydłużoną płatność. Tak samo będzie z umowami zawieranymi z podmiotami publicznymi.

7. Rekompensata więcej niż 40 euro

W ustawie antyzatorowej postanowiono uzależnić wysokość rekompensaty od wartości wierzytelności. Od dnia nabycia uprawnienia do odsetek wierzycielowi przysługiwać będzie rekompensata za koszty odzyskania należności stanowiąca równowartość kwoty:

1) 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5 tys. zł;

2) 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5 tys. zł, ale niższa niż 50 tys. zł;

3) 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50 tys. zł.

Równowartość kwoty rekompensaty będzie ustalana przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.

Postępowania w sprawie podmiotów niewywiązujących się z terminów płatności prowadzić będzie Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Ułatwienia dla przedsiębiorców to bardzo istotna rzecz, na którą zwracamy szczególną uwagę, gdy ktoś zleca nam obsługę księgową swojej firmy lub doradztwo podatkowe. Jeśli masz jakikolwiek problem, skontaktuj się z nami – kancelaria@torite.pl