Z aktualnych interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej wynika, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) spełniający określone przesłanki, są uprawnieni do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla budynków (lokali) niemieszkalnych, przyjmując stosunkowo niedługi czas amortyzacji – nie krótszy niż 3 lata.

Uprawnienie do przyjęcia takiego okresu amortyzacji nie przysługuje podatnikom podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Podmioty te mogą stosować indywidualnie ustaloną stawkę amortyzacji pod warunkiem przyjęcia okresu amortyzacji nie krótszego niż 10 lat. Taka wykładnia przepisów została przyjęta przez organy, mimo że przepisy ustaw regulujących oba podatki są tożsame w omawianym zakresie.

W świetle przepisów obu aktów normatywnych podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika (art. 16j ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22j ust. 1 ustawy o PIT). Warunkiem jest jednak przyjęcie odpowiedniego dla danego środka trwałego okresu amortyzacji. Dla trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

Tak samo a jednak inaczej

Pomimo identycznego brzmienia aktów prawnych oraz korzystnych interpretacji wydanych dla podatników CIT w analogicznych stanach faktycznych, w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2021 r. Dyrektor KIS stwierdził, że podatnik PIT nie jest uprawniony do stosowania krótkiego okresu amortyzacji w stosunku do wyodrębnionego lokalu zaliczonego do rodzaju 109 KŚT.

„Przepisy dotyczącej powyższej materii są jasne i precyzyjnie sformułowane, co przekłada się na fakt, że dotychczas nie sprawiały trudności interpretacyjnych. Uprawnione wydaje się więc twierdzenie, iż wydana interpretacja z 7 lipca br. jest nieprawidłowa, a organ nie uwzględnił brzmienia wszystkich przepisów. Pomimo to, w kolejnych sprawach, organy podatkowe mogą powoływać się na interpretację Dyrektora KIS, co będzie niekorzystne dla podatników.” – zwraca uwagę Dariusz Powaga Radca Podatkowy , Torite Spółka Doradztwa Podatkowego Sp. z o.o.

W opisywanej sprawie warto także podkreślić, że interpretacja indywidualna nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa. Nie ma ona także mocy wiążącej wobec organów podatkowych, choć w praktyce tworzą się określone linie interpretacyjne, na które organy powołują się w postępowaniach. Instytucja ta pełni jednak przede wszystkim funkcję informacyjną oraz gwarancyjną wobec indywidualnego podmiotu. Zastosowanie się do ważnej interpretacji nie może szkodzić wnioskodawcy. W określonych sytuacjach zachowanie się podatnika zgodne z treścią interpretacji może prowadzić do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w zakresie, w jakim zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji.

Każda interpretacja może być zaskarżona

Co ważne od każdej interpretacji indywidualnej podatnikowi przysługuje prawo złożenia skargi do sądu administracyjnego.

Jeżeli przed podjęciem planowanych działań jesteście Państwo zainteresowani uzyskaniem ochrony płynącej z interpretacji, bądź uzyskali Państwo interpretację, w której dokonano nieprawidłowej wykładni przepisów, to zapraszamy do kontaktu z Kancelarią Torite w Katowicach. Świadczymy pełen zakres usług doradztwa podatkowego i prawnego, a także reprezentujemy klientów w sądach administracyjnych oraz postępowaniach o wydanie interpretacji indywidualnej.

Polecane wpisy:

Opodatkowanie prostej spółki akcyjnej.

Abolicja podatkowa – kogo obejmie i jakie mogą być jej skutki?