Uszczelnienie obrotu olejem opałowym, który często wykorzystywany jest niezgodnie z przeznaczeniem,

czyli do celów napędowych naraża budżet Państwa na ogromne straty (od 1 tys. litrów oleju opałowego należy zapłacić 232 zł akcyzy, za tą samą ilość oleju napędowego należy zapłacić 1196 zł). Najnowsza wersja projektu nowelizacji ustawy o systemie monitorowania przewozu drogowego i kolejowego towarów (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2332), czyli tak zwany Pakiet Olejowy, zakłada, że przewoźnik, który dostarczył olej opałowy pod inny adres niż ten, który został wskazany w SENT zapłaci 100 tyś złotych kary za błędy w zgłoszeniach grożą podmiotom wysyłającym jak i  odbierającym olej (5 tys. zł dla firmy oraz 1 tys. zł dla osoby fizycznej). Obecnie za zmianę przeznaczenia oleju opałowego grozi grzywna do 720 stawek dziennych, kara pozbawienia wolności do lat 2 tudzież obie te kary łącznie (art. 73a kodeksu karnego skarbowego, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1958 ze zm.).

Zdaniem Ministerstwa Finansów drobne transakcje dotyczące m.in. nabywców kupujących olej opałowy w punktach sprzedaży detalicznej „w opakowaniach jednostkowych, których masa brutto nie przekracza 30 kg lub ich objętość nie przekracza 30 litrów w łącznej ilości nieprzekraczającej jednorazowo odpowiednio 100 kg lub objętości 100 litrów” nie powodują wielkiego ryzyka podatkowego, a do ich monitorowania wystarczy, że rejestr sprzedaży takiego oleju będzie prowadzić sprzedawca, np. sieć handlowa, nabywcy tacy będą  zwolnieni z obowiązku zgłoszenia w US.

Resort zakłada taki obowiązek rejestracji w urzędzie skarbowym osób fizycznych, spółdzielni oraz małych firm, które dokonują zakupu oleju opałowego do celów grzewczych. Zgłoszenie powinno zawierać: imię i nazwisko (nazwa firmy) adres, NIP lub PESEL, wskazanie liczby urządzeń grzewczych oraz miejsca w którym się znajdują.

Pakiet olejowy – podsumowanie

Projekt „Pakiet olejowy” zakłada także uregulowanie kwestii odwołań od decyzji o ukaranie przedsiębiorcy przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Zapis jasno precyzuje, że odwołanie powinien rozpatrzeć dyrektor Izby Administracji Skarbowej właściwej dla miejsca kontroli, a nie siedziby kontrolowanego.