Ustawa o zarządzie sukcesyjnym weszła w życie 25 listopada 2018 r.

W praktyce pozwala ona na utrzymanie ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa w przypadku śmierci właściciela poprzez powołanie tymczasowego zarządcy nadzorującego dany biznes do momentu dopełnienia formalności związanych ze spadkiem.

Ustawa ta otwiera więc nowe możliwości dla rodzinnych przedsiębiorstw oraz redukuje istniejące do tej pory bariery prawne powodujące w praktyce upadek biznesu w momencie śmierci właściciela.

„Zależy nam, by firma nie umierała wraz ze śmiercią właściciela, tylko mogła rozwijać się w sztafecie pokoleń. To pomoże budowaniu wielopokoleniowych firm rodzinnych” – Jadwiga Emilewicz, minister przedsiębiorczości.

Zarządca sukcesyjny

Ustawa przewiduje dwa tryby powoływania go w przedsiębiorstwie:

Poprzez wskazanie go przez przedsiębiorcę – gdy jeszcze za życia mianuje on osobę, której powierza firmę na wypadek śmierci.

Wyznaczenie go przez współmałżonka – w sytuacji gdy przedsiębiorca nie wskazał nikogo bezpośrednio. Jeśli współmałżonek nie jest w stanie wskazać zarządcy – prawo to spada na spadkobierców ustawowych, testamentowych.

W kwestii posiadanych uprawnień, zarządca sukcesyjny nie będzie miał pełnej kontroli nad firmą – ma skupiać się głównie na bieżącej działalności operacyjnej przedsiębiorstwa do czasu dopełnienia formalności spadkowych. Ustawodawca przewidział, że w przypadku pewnych decyzji, zarządca będzie musiał uzyskać zgodę wszystkich formalnych spadkobierców lub udać się do sądu gdy nie będzie ona możliwa do uzyskania.

Zarządca sukcesyjny może operować w przedsiębiorstwie do dwóch lat od śmierci właściciela – okres ten może jednak zostać wydłużony przez sąd. Jego dane będą również widniały w systemie CEIDG.